نشست آسيب هاي پژوهشي
ممكن است فرايند پژوهش، دچار آسب¬هايي شود وبيان داشتند: آسيب¬ها همان عوامل منفي يا حلقه هاي مفقود در فرايند پژوهش است كه گاهي مربوط به خود پژوهشگر و گاهي مربوط به مديريت پژوهش و گاهي مربوط به زمينه ها و شرايط اجتماعي، فرهنگي و… مي باشد.
وي، آسيب هاي پژوهشي را در سه محور، تقسيم بندي كردند، كه عبارت است از: الف) عوامل مربوط به خود پژوهشگر ب) عوامل مادي و اقتصادي ج)عوامل روان شناختي و جامعه شناختي
ايشان عمده بحث خود را روي محور اول معطوف داشتند و توضيح دادند: هر پژوهشگر، نيازمند روش تحقيق است،، بلكه نيازمند بازآموزي و نوسازي روش تحقيق در طول زمان است؛ چراكه بسياري از پژوهشگران از اين نياز اساسي غافل مي شوند و در نتيجه نمي توانند كاري از پيش ببرند و در نتيجه، استفاده ي بهينه اي از آن نمي شود. البته لازم به ذكر است كه پژوهشگر علاوه بر روش تحقيق از روش شناسي روش هاي تحقيق نيز بايد آگاه باشد و در كنار آن، انتخاب موضوع، بر اساس نياز جامعه و مراكز علمي را مدنظر داشته باشد و نيز بايد بداند آيا موضوعي كه در آن تحقيق مي كند آيا مطابق با توان و استعدادش هست و يا نه؟
به عنوان نتيجه گيري بحث بيان داشتند:اگر هر يك از اين موارد بررسي نشود و اصول و جوانب آن رعايت نشود منجر به آسيب هايي مي شود كه در نتيجه امر پژوهش را با مشكل اساسي مواجه مي سازد.